✅ ادبیات در مقابل مرگ ایستاده است / انتشار مقاله ای از #اکبر_رضایی شاعر نظریه پرداز و مولف پیشکسوت حوزه ادبیات و فرهنگ شفاهی کرمانشاه و ایلام به بهانه چاپ کتاب "رووژی وه یەک رەسیمن" #شهلا_مظفری امروز دوشنبه ٢٣ / ٧ / ١٤٠٣ از هفته نامه صدای آزادی ...
Literature is standing in front of death / publication of an article by #اکبر_رضایی a poet, theorist and pioneer author of the field of literature and oral culture of Kermanshah and Ilam under the pretext of publishing the book "Rooji and Yak Rasiman" #شهلا_مظفری today, Monday, 7/23/1403 from the weekly newspaper The voice of freedom...
🔶 ادبیات در مقابل مرگ ایستادہ است / کتاب شعر کوردی ( ڕووژێ وه یەک رەسیمن ) از شاعر پر تلاش سرکار خانم دکتر شهلا مظفری در ۷۵ صفحه و با مقدمه آقای دکتر میر جلال الدین کزازی به دستم رسید، اشعار جملگی در قالب کلاسیک کوردی و توسط انتشارات زاێە له با قطع رقعی چاپ شده است.
خانم شهلا مظفری شاعری مطرح در شعر کوردی و ساکن استان ایلام است. علاقه و اهمیت او به زبان کوردی جدیّت در نوشتن رعایت بستر فرهنگی زبان توجه به واژه ها ، احترام به واژه ها و اهمیت جغرافیا را در شعر خوب میشناسه با جامعه روز خود در تعامل است و از امکانات روز آمد برای بیان شعریش بهره می برد.
تلاش او برای حفظ ،توسعه و ارتقاء زبان در قالب ادبیات مشهود است من چنین کسانی را کادر پیشرو و فرهنگی زبان می دانم و می نامم.
در فقدان سایر مؤلفه های فرهنگی یا کمبود و نارسا بودن آنها که البته در جامعه کورد سازمان هم نیافته اند شعر نقش رسانه اول و
حامل را بر عهده دارد و داشته است.
جامعه کورد و شاعران آن در شهر هوره موسیقی وغیره زن ستیز بوده ست ، بلکه ثناگویی نیز بسیار وحتی خارج از قائده کرده است.
اما متقابلاً زن ها در مورد مردان کم گویی یا خود سانسوری کرده اند . این موضوع فراورده احساسات را از بالانس خارج کرده است و منجر به یکسویه شدن واژه ها ، ناکار آمدی، از دور خارج شدن و حذف آنها شده است.
در این کتاب اگر به اشعار دقّت کنید که این نقص و این حس خود سانسور و نابالانسی وجود ندارد شاعر بی ملاحظه چنین جوی و بی ترس و سانسور به سوی ترمیم این بالانس به عنوان یک واقعیت میرود.
پذیرش و دادن و گرفتن نقش و مسئولیت در هنر و درک و ارائه این نقش را می توان در زوایای پیدا و پنهان آثار هنری در همهء
جنبه ها دید و شناخت و معرفی کرد ،این حرکتی به جلو است و البته ضروری است.
من نام این تصور فرهنگی را (عبور از سّد شرم بی مقدار) می دانم که در اکثر زمینه ها امروزه قابل رصد است .
هنر و آثار هنری بایستی به ما یاد آوری کنند که جامعه کورد ضرورتاً و باید از وضعیت نامناسب ایلی و عشیره ای و چنبره سنتت های نامناسب با اصل فرهنگ و نوآوری های اجتماعی البته با رعایت اخلاق ضروری ی فرهنگی بدر آید، خود را نو روز آمد و وجه های مخفی و رئال خود را از پستوی سنت ناهمگون دربیاورد و در منصه عموم قرار دهد.
برای اینکار موادی لازم است که کار اصلی آن هنرمندان جدی، نترس، بی ملاحظه از غیر ضروریات فرهنگی و اخلاقی، پیشرو و فرهنگ شناس می باشد .
برای هر تغییر مثبت هر نقش مهمی دارد جامعه ای که از هنر و سبک های هنری در همه زمینه ها برای به روز کردن خود بهره نبرد در باتلاق خود ساخته خواهد ماند.
اشعار صفحه ۱۴ :کەس مه زان ،چەوچەوێ _ کوڕخان _ ده گەرمیان تا کۊیەسان _ واران ت خەور نەیری _ زەۊ نە ئاسمان و ...
صفحه ۵۷ دوبیتی ها و صفحه ۷۰ به عنوان نمونه گفتار بالا و سایر اشعار را بخوانید لذت ببرید .
از اعتماد به زبان به خود، به شعر و خود بودن همین ها موضوع است که شاعر را صاحب کاراکتر مختص به خود میکند .
تعریف لذت در جامعه ما تعریفی قدیمی و دموده است که بهتر ست عوض شود. لذت فقط عسل خوردن نیست! خواندن یک شعر ،دیدن رفتار یک شاعر یک ترانه خوب یک تابلوی نقاشی دیدن طبیعت زیبا و غیره تعاریف دیگری از لذت بردن هستند.
موضوع دیگر در این مجموع شعر پایبندی شاعر به زبان و اصول آن ست که البته باید تلاش کرد تا جنبه های فرعی و عارض لهجه ای و زیر لهجه ای را برای نمای زبان به کنار نهاد، وظیفه شاعران و شعراست که در این حوزه به زبانی مشترک دست یابند و آنرا پیرو کنند.
این غماری بوده است که در گذشته نیز انجام شده است. اگر چنین نباشد گویای این مطلب است که وظیفۀ زبانی خود را یا درک نکرده اند یا نشناخته یا به آن بی توجه بوده اند که هر سه مورد تاوان باری است.
مثالی می آورم :اکثریت کوردها به چشم میگویند کانی به چشم میگویند چاو، به بچه زاڕوک، رفتن = ده چم و علی هذا در بستر زبان و واژه شناسی و کاربرد آن بسیار مهم است مثل چهار چوب یک کار می ماند بایستی کاربرد درست اولویت دار حفظ اصالت واژه و احترام به این اولویت لحاظ و پیرو شود و بجای کار برد ذوقی و محلی این واژه ها و مشابه آنها نرفت در حوزه گویش کلهر در زبان پرتوان کوردی در استان های کرمانشاه، ایلام ،غرب همدان، شرق استان کردستان ،دیاله در عراق، گرمیان کرکوک و سایر جاهایکه این گویش کاربرد دارد دقت کنید فقط برای معنی چشم = طیف زیادی واژه با کاربرد نابجا و ذوقی تلفظ می شود خوب بیائیم و واژه زیبای کانی را جایگزی همه آنها کنیم. و چنین تعمیمی را برای واژه های دیگر کار ببریم. این مقدمه زبان مشترک پر مانور پر پتانسیل و ... در شعر می تواند باشد.خورشیدی 🔸